تو آرام آرام خواهی مرد. اگر سفر نکنی. اگر مطالعه نکنی. اگر به نجوا های زندگی گوش فرا ندهی. اگر قدر خود را ندانی.
تو آرام آرام خواهی مرد. آن هنگام که نفست وخواسته درونت را پایمال کنی. زمانی که اجازه ندهی دیگران به تو کمک کنند.
تو آرام آرام خواهی مرد. اگر بنده عادات خویش شوی. هر روز بر مسیر قبلی قدم برداری. در روز مرگی خود تغییری ایجاد نکنی. رنگهای نو برای پوشش خویش انتخاب نکنی. یا با آنها که تو را نمی شناسند صحبت نکنی.
تو آرام آرام خواهی مرد. اگر از احساسات و هیجانات آشفته که درخشش را به چشمانت ارزانی می بخشند و تپشهای قلبت را استوار تر می سازد دوری کنی.
تو آرام آرام خواهی مرد. اگر زندگی خود را تغییر ندهی آن هنگام که از کار یا عشق خود راضی نیستی. اگر از اطمینان به عدم اطمینان خطر نمی کنی. اگر به دنبال رویاهایتان نمی روی. واین اجازه را به خود نمی دهی که حتی یک بار در طول زندگی از فرمان عقل خویش فرار کنی. زندگی را امروز آغاز کن. امروز خطر کن. امروز کاری کن. نگذار آرام آرام بمیری. خوشحالی را فراموش نکن.